Karkonosze

Najwyższa partia Sudetów to Karkonosze, ciągną się one od Przełęczy Szklarskiej do Przełęczy Lubawskiej. Na nieszczęście do naszego kraju należy jedynie niecałe 30 % – oznacza to ok 185 km². Szczęśliwie, na mocy układu z Schengen, można spokojnie zwiedzać też większą, czeską część tego masywu, niemniej jednak należy pamiętać, że szczytami Karkonoszy przebiega granica państwowa czesko-polska – ażeby ją przekroczyć wystarczy posiadać ze sobą ważny paszport czy tylko dowód osobisty.

Karkonosze są zbudowane przeważnie z granitu, który występuje w tej okolicy w kilku wariantach. Procesy erozyjne formują charakterystyczne pęknięcia – ostre i urwiste, wytworzyły się również w tym rejonie swoiste dla tego masywu – skałki – malownicze, nagie formacje skalne. Stanowią one przeszło 150 grup, niektóre dosyć potężne – np Pielgrzymy, inne mniejsze, mają one notorycznie nazwy związane z ich kształtem – Trzy Świnki, Owcze Skały, Paciorki, Ptasie Gniazda, Końskie Łby.

Najbardziej znanym wierzchołkiem jest oczywiście Śnieżka (1602 m n.p.m.) – najwyższy szczyt całego pasma Sudetów górujący nad okolicą o 200 m zapewnia urocze pejzaże – to co zobaczymy zależy wyłącznie od widoczności. Dominuje tutaj nadzwyczaj surowy, podobny do alpejskiego klimat – średnia temperatura w całym roku oscyluje wokół zera, a śnieg często zalega przez 7 miesięcy, śnieg pada nawet latem. Na Śnieżce stoi obserwatorium meteorologiczne IMGiW, od 1880 r. prowadzi się nieustająco obserwacje. W dole, u stóp Śnieżki położony jest Karpacz – najważniejsza miejscowość turystyczna w okolicy.

Kolejnym bardzo rozpoznawalnym wierzchołkiem jest Szrenica (1362 metrów n.p.m.) – „winna” temu jest Szklarska Poręba, niesłychanie chętnie wizytowana przez urlopowiczów – z miejscowości bezproblemowo można zobaczyć charakterystyczny grzbiet Szrenicy. Ze Szklarskiej Poręby biegną szlaki turystyczne na Halę Szrenicką a także Szrenicę, można również dotrzeć tam wyciągiem krzesełkowym. W obu tych położeniach działają schroniska górskie. Inne wysokie szczyty – wyższe niż Szrenica, jednakże nie wymieniane jednym tchem z nią oraz Śnieżką to Wielki Szyszak (1509 metrów n.p.m.) – drugi ze względu wysokość wierzchołek naszych Karkonoszy – oraz Łabski Szczyt (1472 metrów n.p.m.).

Karkonosze to także kaskady wodne – dwa najbardziej znane – oba nieopodal miejscowości Szklarska Poręba – to Kamieńczyka oraz Szklarki. Kaskada Szklarki, wysoka na 13-tu metrów, leży w niewielkiej odległości od trasy numer 3 łączącej Jelenią Górę ze Szklarską Porębą – to standardowy obiekt wycieczek oraz miejsce w którym turyści ochoczo się fotografują. Wodospad Kamieńczyka to najwyższy (27 metrów) wodospad Sudetów – do niego trudniej dotrzeć – ale nie jest to wyprawa przekraczająca możliwości większości wczasowiczów – osiągają go nawet dzieci. Trzeci co do wysokości wodospad w polskiej części Karkonoszy (nie znany tak powszechnie jak dwa powyższe) to Wodospad Podgórnej położony niedaleko Sosnówki – w Przesiece.

Karkonosze dysponują dziesiątkami kilometrów turystycznych szlaków zróżnicowanych pod względem zarówno długości jak i stopnia trudności. Łączą się one z pobliskimi miejscowościami jak: Szklarska Poręba, Michałowice, Zachełmie, Przesieka, Sosnówka lub Karpacz. Dysponują one różnorodną bazę turystyczną oraz noclegową.

Idąc w góry powinno się mieć na uwadze, iż gwałtowne zmiany pogody to tu zasada. Dostrzegalna jest także spadek temperatury razem z wysokością, a na wierzchołkach nagminnie występują zamglenia, chmury oraz wieją mocne wiatry. Karkonosze są śliczne cały rok, najodpowiedniejszym jednakże okresem do eskapad po nich są koniec lata i wczesna jesień.

W Karkonosze najlepiej podążać czerwonym szlakiem tyrystycznym z Sosnówki. Można również podjechać do Karpacza i stamtąd rozpocząć wycieczkę.